Radoje Domanović je nesumnjivo najznačajniji srpski satiričar. Veći broj njegovih satiričnih dela inspirisan je društveno-političkim prilikama i stanjem, a pripovedački zaodenut u naoko naivno i jednostavno pričanje događaja koji kao da nemaju bliže veze sa predmetom na koji je usmerena satiričarska oštrica i žaoka.

Rođen je 16. februara (ili 4. februara po julijanskom) 1873. godine u porodici seoskog učitelja u selu Ovsište kod Kragujevca. Detinjstvo je proveo u susednom selu Jarušicama, gde je završio i osnovnu školu. Gimnaziju je završio u Kragujevcu, a Filozofski fakultet na Velikoj školi u Beogradu. Kao profesor srpskog jezika radio je u gimnazijama u Vranju, Pirotu i Leskovcu. Zbog političkih uverenja je proganjan, premeštan i otpuštan sa posla. Posle pada režima kralja Aleksandra Obrenovića 1903. godine, nezadovoljan malim promenama u zemlji, pokreće politički list „Stradija“, u kojem pokušava da se bori protiv mana novog režima. Razočaran, odavao se sve više boemskom životu, mnogo je pio, i usamljen, ogorčen i siromašan umro je u 35. godini života, 4. avgusta 1908. u Beogradu.

U knjizi se nalaze sledeće satire:

Ukidanje strasti
Ne razumem
Danga
Vođa
Kraljević Marko po drugi put među Srbima
Naša posla
Razmišljanje jednog običnog srpskog vola
Stradija
Glasam za slepce
San jednog ministra
Mrtvo more

Format: 13x20 cm
Broj strana: 208
Povez: Mek